۱۳ عادت بدي كه بهره‌وري را پايين مي‌آورد
۱. وب‌گردي‌هاي ناگهاني
از آنجا كه بسياري از ما در محيط كار به اينترنت دسترسي داريم جست‌وجو براي يافتن پاسخ سوالي كه ناگهان به ذهن‌مان رسيده كار آساني است.
به همين خاطر سورش راتينام (Suresh Rathinam)، كاربر وبسايت Quora، پيشنهاد مي‌دهد كه اين افكار و سوالات را در يك دفترچه يادداشت كنيد. با اين كار وقتي مشغول انجام كاري نيستيد، مي‌توانيد به سراغ دفترچه برويد و به دنبال پاسخ سوالات‌تان بگرديد.
۲. انجام چند كار همزمان
در حالي كه بسياري فكر مي‌كنند كه مي‌توانند دو كار را به صورت همزمان انجام بدهند، تحقيقات علمي نشان داده است كه تنها ۲ درصد از افراد قادرند چند كار را با هم و به خوبي انجام بدهند.
براي بقيه‌ي ما، چندكارگي عادت بدي است كه در درازمدت ميزان دقت و كارايي‌مان را كاهش مي‌دهد.
۳. چك كردن پياپي ايميل
دسترسي دائم به اينترنت مي‌تواند منجر به چك كردن پياپي ايميل در طول روز شود. متاسفانه، با هر بار چك كردن ايميل، شما ممكن است تا ۲۵ دقيقه از وقت كاري خود را از دست بدهيد و بدتر اينكه ايميل چك كردن به اين شيوه، باعث كند‌ذهني‌تان مي‌شود.
ران فريدمن (Ron Friedman)، مشاور استراتژي، توصيه مي‌كند براي اينكه ۳۰ دقيقه فعاليت عميق كاري داشته باشيد از ايميل‌تان خارج شويد و تلفن همراه خود را خاموش كنيد.
۴. مجوزدهي اخلاقي
يكي از دشوارترين موانع براي ايجاد يك عادت جديد، چه اين عادت يك رژيم جديد باشد، چه يك برنامه‌ي ورزشي يا كاري، اين است كه معمولا تمايل داريم به خاطر مدتي وفادار ماندن به يك روال كاري خودمان را با دادنِ پاداش فريب بدهيم.
اين ايده را كه به خاطر يك هفته صرفه‌جويي، ولخرجي و پول‌مان را صرف غذاهاي گران‌قيمت كنيم «مجوزدهي اخلاقي» مي‌گويند، و اين امر موجب مي‌شود كه برنامه‌ي بسياري از افراد براي خود‌اصلاحي خراب بشود.
به جاي اين عادت بد، سعي كنيد هدف‌تان را به بخشي از هويت خود تبديل كنيد، طوري كه خودتان را فردي بدانيد كه با قاعده پول پس‌انداز يا ورزش مي‌كند، و نه فردي كه براي رسيدن به عادتي جديد، خلاف ميل خود عمل مي‌كند.
۵. موكول كردن مهم‌ترين كارها به ساعات پاياني روز
افراد معمولا روز خود را با انجام وظايف ساده شروع مي‌كنند تا اصطلاحا موتورشان راه بيفتد و سخت‌ترين كارها را براي ساعات پاياني مي‌گذارند. اين شيوه به شدت غلط است و غالبا باعث مي‌شود كارهاي مهم اصلا انجام نشوند.
بر اساس يافته‌ي محققان، انسان‌ها داراي نيروي اراده‌ي محدودي هستند كه در طي روز كاهش مي‌يابد. به همين علت، بهترين كار اين است كه سخت‌ترين و مهم‌ترين وظايف را در ساعات اوليه‌ي روز انجام بدهيد.
۶. برگزاري جلسات متعدد
هيچ‌چيز مثل يك جلسه غيرضروري نمي‌تواند جريان بهره‌وري را دچار اختلال كند. با وجود ابزارهايي مانند ايميل، مسنجرها و چت ويدئويي، بهتر است جلسات حضوري را تنها براي معارفه‌ها و بحث‌هاي جدي برگزار كرد.
بابي هريس (Bobby Harris)، بنيانگذار شركت بلوگرِيس لاجيستيكس (BlueGrace Logistics)، توصيه مي‌كند كه افراد جلسه‌ي حضوري را نپذيرند مگر اينكه فردِ درخواست‌كننده يك دستور جلسه‌ي روشن ارائه كرده باشد و دقيقا بيان كند كه براي بررسي آن چقدر زمان لازم خواهد بود. هريس تحت چنين شرايطي توصيه مي‌كند كه نصف زمان درخواست شده را به برگزاركننده‌ي جلسه پيشنهاد بدهيد.
۷. نشستن در تمام روز
نيلوفر مرچنت (Nilofer Merchant)، مشاور كسبوكار و نويسنده‌ي كتاب «راهكار جديد: راهكارهاي خلق كسبوكار از طريق استراتژي مشاركتي»، با حاضرين جلسات TED چيزي را به اشتراك گذاشت كه با استفاده از آن به بسياري از شركت‌ها كمك كرده است تا ايده‌هاي موفقي را شكل بدهند: جلسات قدم‌زني.
او توصيه مي‌كند كه از خيرِ جلسات در اتاق كنفرانس با قهوه‌ي داغ بگذريد و به صحبت كردن و قدم‌زني براي ۲۰ تا ۳۰ مايل (۳۰ تا ۵۰ كيلومتر) در هفته روي بياوريد.
او مي‌گويد «از اينكه هواي تازه، ايده‌ي تازه به ذهن‌تان مي‌آورد شگفت‌زده خواهيد شد و با اين كار براي زندگي خود مجموعه‌اي از ايده‌هاي نو به ارمغان خواهيد آورد.»
۸. به تعويق انداختن زنگ بيدارباش ساعت
شايد فكر كنيد كه زدن دكمه‌ي اسنوز (تعويق چنددقيقه‌اي آلارم گوشي)، يك مقدار فرصت استراحت بيشتري را براي شروع روز به شما مي‌دهد اما در واقع مضرات آن از فوايدش بيشتر است.
وقتي با اولين زنگ بيدار مي‌شويد، سيستم ترشح‌كننده‌ي داخلي بدن شروع به آزاد كردن هورمون‌هاي هوشياري مي‌كند تا شما را براي روز آماده كند، اما با دوباره ادامه دادن به خواب، سرعت اين فرآيند را كند مي‌كنيد. به علاوه ۹ يا ۱۰ دقيقه خوابِ بيشتر، به هيچ وجه براي بازيابي نيرويي كه با خواب عميق تامين مي‌شود كافي نيست.
اين به آن معني نيست كه بايد خواب خود را كم كنيد. طبق صحبت‌هاي آريانا هافينگتون (Arianna Huffington) در سخنراني‌اش در جلسه‌ي TED، خواب خوب شبانه قدرت اين را دارد كه ميزان بهره‌وري، شادماني و اتخاذ تصميم‌هاي هوشمندانه‌تر را افزايش دهد و قفل ايده‌هاي بزرگ‌تر را برايتان باز كند. راهكارِ داشتن خواب كافي، برنامه‌ريزي براي ترك فعاليت و به خواب رفتن در يك زمان مناسب است.
۹. اولويت‌بندي نكردن
بعضي‌ها فكر مي‌كنند داشتن اهداف فراوان، بهترين روش براي تضمين موفقيت است؛ اگر يك ايده به نتيجه نرسيد، حداقل تعداد زيادي ايده‌ي ديگر وجود دارد. متاسفانه، اين نوع از ترديد و ناپايداري به شدت ناكارآمد است.
وارِن بافِت يك راه‌حل مطمئن براي اين مشكل دارد. او وقتي كه ديد خلبان شخصي‌اش به اهداف زندگي خود نرسيده است، از او خواست تا فهرستي از ۲۵ كاري كه مي‌خواهد پيش از مرگ انجام بدهد تهيه كند. بافِت توصيه كرد خلبان به جاي برداشتن گام‌هاي كوچك در جهت برآوردن هر يك از كارها، ۵ تا از مهم‌ترين كارهاي فهرست را انتخاب و از بقيه‌ي آنها صرف نظر كند.
۱۰. افراط در برنامه‌ريزي
بسياري از انسان‌هاي بلندهمت و بابرنامه سعي مي‌كنند با برنامه‌ريزي دقيق براي تمام ساعات روز، سطح بهره‌وري‌شان را به حداكثر برسانند. اما متاسفانه، همه چيز هميشه طبق برنامه پيش نمي‌رود و مواردي مانندِ بيماري فرزند يا يك كار غيرمنتظره مي‌تواند تمام برنامه‌ي يك روز را مختل كند.
بايد سعي كنيد تنها براي چهار يا پنج ساعت از روزِ كاري خود برنامه‌ريزي كنيد، به اين ترتيب قادر خواهيد بود تا نسبت به اتفاقات دور از انتظار، انعطاف بيشتري داشته باشيد.
۱۱. تفريط در برنامه‌ريزي
هميشه بايد در نظر داشته باشيد كه پيش از تلاش براي دستيابي به اهداف درازمدت بايد به طرح استراتژي بپردازيد. تلاش براي به پايان رساندن پروژه‌اي كه از ميانه‌ي راه درگير آن مي‌شويد، ممكن است نااميدي شديدي به همراه بياورد و زمان بسيار زيادي را تلف كند.
رابرت پُزن (Robert Pozen)، سخنران دانشگاه هاروارد، پيشنهاد مي‌كند كه ابتدا تعيين كنيد كه از نتيجه‌ي نهايي چه مي‌خواهيد، سپس براي خود مجموعه گام‌هاي رسيدن به نتيجه را ترسيم كنيد. هنگامي كه در ميانه‌ي راه قرار داريد، مي‌توانيد كار خود را بررسي كنيد تا مطمئن شويد كه در مسير درست قرار گرفته‌ايد.
۱۲. با گوشي به تخت‌خواب رفتنصفحات LED گوشي‌هاي هوشمند، تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌ها چيزي به نام «نور آبي» از خود ساطع مي‌كنند؛ تحقيقات نشان داده است كه اين نور مي‌تواند به بينايي صدمه بزند و توليد ملاتونين، هورمون تنظيم‌كننده‌ي چرخه خواب، را متوقف كند.
همچنين تحقيقات نشان داده‌اند كه افرادي كه سطح ملاتونين پاييني دارند بيشتر در معرض ابتلا به افسردگي هستند.
۱۳. كمال‌گرايي
دكتر آلن دو بوتون (Alain de Botton)، فيلسوف و نويسنده‌ي بريتانيايي، در وبسايت خود مي‌گويد علت اصلي پشت گوش انداختن كارها بيش از اينكه تنبلي باشد، عمدتا ترس از خوب انجام ندادن كارها است.
آلن مي‌گويد: «ما تنها زماني شروع به انجام كار مي‌كنيم كه ترس از انجام ندادن هيچ كاري بر ترسِ خوب انجام ندادنِ آن غلبه كند… و اين موضوع ممكن است زمان ببرد.»
تنها راه غلبه بر تعويق كارها، دوري از كمال‌گرايي و خرده نگرفتن از جزئيات هنگام پيش بردن كار است. تظاهر به اينكه اين كار اهميتي ندارد و اصلا مشكلي ندارد كه كار خراب شود، مي‌تواند به شما كمك كند كه زودتر دست به كار بشويد.
ويرايشگر زندگي را به دوستان خود معرفي كنيد:
آدرس ما :
www.telegram.me/karafarin_iran