اصولا به كسي مي‌گويند آدم خوش سر و زبان كه قادر باشد با چهار كلام حرف زدن آدم‌هاي ديگر را متقاعد كند كاري كه او مي‌خواهد را انجام دهند. سلاح مخفي اين افراد «فرو كردن خود در دل ديگران» است. با همين زبان ۱۰ سانتي‌متري‌شان كاري مي‌كنند كه نه تنها شيفته‌ي نظراتشان بشويد، بلكه كشته و مرده‌ي خودشان هم بشويد. لابد مي‌پرسيد رازشان چيست؟
مخاطب خودشان را ميشناسندآدم خوش سر و زبان مخاطب خودش را مثل كف دستش مي‌شناسد و از اين شناخت براي صحبت كردن به زبان او استفاده مي‌كند. اگر بداند طرفش خجالتي است با لحني آرام سر صحبت را باز مي‌كند و اگر بداند مخاطبش پر جنب و جوش و قاطي پاتي است، پرحرارت سخن مي‌راند. موقع گفتگو هر كسي قلق خودش را دارد و به كار گيري ظرافت در اين راه باعث خواهد شد حرفهايتان راهي به گوش ديگران پيدا كند.
با آدم‌ها اتصال برقرار مي‌كنند
اگر مردم بدانند شما چه جور آدمي هستيد، امكان اينكه حرفي را ازتان قبول كنند خيلي بيشتر است. تحقيقاتي در همين زمينه در دانشگاه استنفورد برگزار شد و از دانشجويان خواسته شد تا در سر كلاس با يكديگر به توافقاتي برسند. ابتدا، بدون ارائه هيچ‌گونه دستورالعملي، دانشجويان موفق شدند در ۵۵ درصد از مذاكرات به توافق برسند. اما پس از اينكه به دانشجويان گفته شد قبل از هر گونه مذاكره، پيش‌زمينه‌اي از شخصيت خود را به طرف مقابل ارائه دهيد، اين ميزان به ۹۰ درصد افزايش پيدا كرد.
نكته‌ي كليدي در اينجا اين است كه از گير افتادن در پس و پيش بحث خودداري كنيد. كسي كه داريد باهاش صحبت مي‌كنيد يك آدميزاد است، نه يك حريف يا سيبل تيراندازي. فارغ از اينكه محتواي گفتگوي‌تان تا چه حد متقاعدكننده باشد، اگر نتوانيد با طرف مقابل يك رابطه‌ي آدميزادي تشكيل بدهيد، حرفتان هيچ اثري در او نخواهد داشت.
سعي نمي‌كنند حرفشان را زوركي به كرسي بنشانندآدمهاي خوش سر و زبان اهل زورتپان كردن نظراتشان در حلق ديگران نيستند، در عوض با آرامش و اعتماد به نفس، پرده از روي ايده‌هايشان برمي‌دارند. حرفي كه قرار باشد به زور داد و قال به كرسي بنشيند مفت نمي‌ارزد. شيوه‌ي «الان حالي‌ات مي‌كنم حق با كيه» در بهترين حالت باعث جيم شدن طرف مقابل خواهد شد.
آدم خوش سر و زبان در گفتگو زياده‌خواه نيست. حواسش هست كه براي حفظ جايگاه فتيله‌‌ي خود را بالا نكشد، چرا كه مي‌داند زيرك بودن در اين است كه در دراز مدت قلب آدم‌ها را تسخير كني، نه اينكه با بحث كردن فتيله‌پيچشان كني. اگر در بحثي بوديد كه بالا گرفت، سعي كنيد اعتماد به نفس خودتان را حفظ كنيد اما آرامش‌تان را از دست ندهيد. عجول نباشيد و لجاجت را كنار بگذاريد. مطمئن باشيد كه اگر ايده‌تان واقعا خوب است، كافي است به ديگران وقت بدهيد تا آن را به درستي درك كنند.
مثل موش ترسو نيستندطرف ديگر بوم اين است كه ايده‌ي خودتان را با ترس و لرز به‌صورت سؤالي مطرح كنيد يا طوري آن را بيان كنيد كه انگار مستلزم تأييد ديگران است. اگر آدم خجالتي‌اي هستيد سعي كنيد ايده‌هايتان را به شكل خبري و يا «دانستني‌هاي جالب» بيان كنيد تا مخاطب‌تان را به فكر فرو ببرد. شاخ و برگ‌هاي اضافي را هم از حرفهايتان هرس كنيد. كجاي «به نظر من» يا «امكانش هست كه» باعث خواهد شد حرف‌هاي شما ترغيب‌كننده‌تر به نظر برسند؟
از زبان بدن مثبت استفاده مي‌كنند
اگر مي‌خواهيد موقع صحبت كردن ذهن آدم‌ها را درگير خودتان بكنيد، بد نيست از حركات و حالات بدن و لحن صداي خود آگاه باشيد. استفاده كردن از لحن مشتاقانه، باز كردن دست‌ها از يكديگر، حفظ ارتباط چشمي و متمايل كردن بدن به سمت فردي كه دارد صحبت مي‌كند، همگي از مثال‌هاي زبان بدن مثبت به شمار مي‌روند. زبان بدن مثل زيرنويسي براي حرف‌هاي شما عمل مي‌كنند. اگر اين زيرنويس با صحبت‌هايتان هماهنگ باشد، شنونده مجذوب صحبت كردن شما خواهد شد و حرفهايتان راحت‌تر متقاعدش خواهند كرد. پس يكي از رازهاي خوش سر و زباني اين است كه «چگونه گفتن از چه چيزي گفتن مهم‌تر است».
واضح و دقيق حرف ميزنندآدم خوش سر و زبان قادر است محتويات داخل ذهنش را خيلي سريع و واضح براي ديگران بيان كند نه اينكه پت پت كند و حرف‌هاي اضافه بزند. اگر به چيزي كه بر زبان مي‌آوريد به خوبي احاطه داشته باشيد، آنگاه توضيح دادن آن به كسي كه با آن موضوع آشنا نيست، كار چندان سختي نخواهد بود. يعني بايد چنان به سوژه‌ي مورد بحث‌تان مسلط باشيد كه حتي بتوانيد آن را به يك بچه‌ي دماغو هم توضيح بدهيد.
كاربن نيستندخود اورجينال‌شان هستند. اصل بودن و راستگويي از ملزومات خوش سر و زباني است. جنس قلابي مشتري ندارد. آدم‌ها مجذوب كساني مي‌شوند كه جنس اصل هستند. به جنس اصل است كه مي‌توان اعتماد كرد چه مي‌خواهد آدم باشد چه چرخ‌گوشت. نمي‌دانم چطور مي‌توان به كسي اعتماد كرد كه واقعا مشخص نباشد چه جور آدمي هست و چه احساساتي دارد.
آدم خوش سر و زبان خودش را مي‌شناسد و به اندازه‌ي كافي هم به خودش اعتماد به نفس دارد كه از بيان كردن درونياتش خجالت نكشد. اگر سعي كنيد تمركزتان را بگذاريد روي چيزهايي كه شما را به عنوان يك فرد خوشحال مي‌كنند، صد برابر جذاب‌تر و خوش سر و زبان‌تر از آن زماني خواهيد شد كه زور بزنيد كس ديگري باشيد تا بلكه نگاه مردم را به خود جلب كنيد.
مقاله مرتبط: چطور اوريجينال باشيم؟ نظرات ديگران را تصديق مي‌كنند
يكي از تاكتيك‌هاي قدرتمند خوش سر و زباني اين است كه در جايي از بحث و گفتگو نظرات طرف مقابل را تصديق كنيد. به هر حال بي‌عيب و خطا كه نيستيد و در جاهايي از بحث ممكن است حق با ديگري باشد. تصديق كردن نظر طرف مقابل، نشانه‌‌ي روشنفكري و اراده‌ي نيكو براي بهتر شدن است. اگر بر خلاف كوالا كه به درخت مي‌چسبد، با سماجت به حرفتان نچسبيد، در واقع داريد به مخاطب‌تان مي‌گوييد كه عميقا برايش ارزش قائليد. آسمان به زمين نمي‌آيد اگر وسط بحث به جاي پارازيت-وِل-دادن‌هايي نظير «اوكي، حتما درست مي‌گي!» برگرديد و صادقانه بگوييد «حق با توئه. منطقي بود حرفت».
حرف زدن مثل پينگ‌پُنگ مي‌ماند. خيلي وقت‌ها هم سرويس حريفان در زمين شما مي‌خوابد. هيچ پينگ‌پنگ‌بازي هر روز از خواب بلند نمي‌شود به اميد اينكه تا آخر عمرش بقيه را ۲۱-۰ شكست بدهد. آدم خوش سر و زبان بازنده‌ي بدي نيست كه هر وقت حريفش از او امتياز گرفت راكت را بكوبد روي ميز.
سؤال‌هاي خوبي ميپرسنديكي از بزرگترين اشتباهات آدم‌ها در حين صحبت كردن اين است كه به جاي خوب گوش كردن به حرف طرف مقابل، حواسشان به اين است كه هنوز جمله‌ي يارو به انتها نرسيده، عينهو اژدر زيردريايي حرف خودشان را وِل بدهند. گوششان هيچ ايرادي ندارد؛ در واقع تك تك كلمات را خيلي خوب مي‌شنوند، اما صبر نمي‌كنند تا معني آنها را هم آناليز كنند.
راه آساني كه براي مهار اژدر وجود دارد اين است كه ميان حرف‌هاي طرف، راجع به چيزهايي كه مي‌گويد از او سؤال بپرسيم. آدم‌ها ناراحت مي‌شوند كه بفهمند به حرف‌هايشان گوش نمي‌دهيم. اين سؤال پرسيدن ما فايده‌اش اين است كه طرف مقابل نه تنها متوجه ميشود كه گل لگد نمي‌كند، بلكه ما آنقدر پيگير هستيم كه اگر جايي رد حرف‌هايش را گم كرديم سعي مي‌كنيم با سؤال كردن دوباره خودمان را به او برسانيم. باورتان نمي‌شود كه طرف مقابل چه احساس خوبي از حرف زدن خود به دست مي‌آورد و اين را مرهون شماست. او قطعا دفعه‌ي بعد هم براي صحبت كردن دنبال شما خواهد گشت.
تصويرسازي ميكنندتحقيقات علمي نشان مي‌دهند كه آدم‌ها با تصويرسازي زودتر قانع مي‌شوند. آدم‌هاي خوش سر و زبان گنجينه‌ي قدرتمندي از تصاوير ذهني دارند كه موقع صحبت كردن به خوبي ازش استفاده مي‌كنند. وقت‌هايي كه موضوعات بيش از حد انتزاعي باشند و نتوان تصويري از آنها ارائه داد، آدم خوش سر و زبان شروع مي‌كند داستاني تعريف كند كه به ايده‌اش زندگي ببخشد. اگر داستان خوبي تعريف كنيد، تصويري از حرف‌هاي شما در ذهن گيرنده ايجاد ميشود كه به سختي فراموش ميشود و به راحتي به ياد آورده ميشود.
همان اول كار جلوه‌ي قدرتمندي از خود به جا مي‌گذارند
تحقيقات نشان مي‌دهند كه بيشتر مردم در همان ۷ ثانيه اولي كه چشم‌شان به شما مي‌افتد، تصميم‌شان را مي‌گيرند كه ازتان بدشان بيايد يا خوششان بيايد. از ثانيه‌ي ۸ به بعد تا آخر مكالمه، پيش خودشان سبك سنگين مي‌كنند كه آيا تصميم اوليه‌شان درست بوده يا نه. خب اينكه خيلي بد است! البته اگر با اين قضيه آگاهانه برخورد كنيد چه بسا كه حسابي به نفع‌تان تمام شود و اسم خودتان را در دفترچه‌تلفن طرف به عنوان يك آدم باحال ذخيره كنيد. چيزهايي كه بايد رعايت كنيد عبارتند از: زبان بدن مثبت، حالت ايستادن يا نشستن قدرتمند، محكم دست دادن، لبخند خوشگل و باز بودن شانه‌ها در حين صحبت كردن. اين روش تضميني است.
مي‌دانند كِي بايد عقب‌نشيني كنندسخنان ضربتي با مقوله‌ي خوش سر و زباني به هيچ رقم آبشان در يك جوي نمي‌رود؛ در نتيجه با ملايمت برخورد كنيد. تحقيقات نشان داده‌اند كه وقتي بخواهيد به شيوه‌هاي اورژانسي آدم‌ها را به موافقت با خود دربياوريد، آدم‌ها ترجيح مي‌دهند روي مواضع خودشان بيشتر پافشاري كنند. آژير زدن شما باعث ميشود كه بيفتند جلوي شما و راه را بهتان ببندند. اگر مو لاي درز حرفتان نمي‌رود پس نگران چه هستيد؟ آمبولانس را خاموش كنيد و اجازه بدهيد زمان كار خودش را بكند. معمولا ايده‌هاي خوب مثل ترشي‌بندري هستند. زمان مي‌برد تا جا بيفتند.
آدم‌ها را به اسم صدا ميزننداسم هر كسي بخش جدايي‌ناپذير هويتش است و موقعي كه ديگران آدم را به اسمش صدا مي‌زنند احساس خاصي به آدم دست مي‌دهد. آدم‌هاي خوش سر و زبان حواسشان هست هر دفعه كه هر شخصي را در حين راه رفتن هم ديدند او را به اسمش صدا كنند، نه اينكه فقط وقت حال و احوالپرسي باهاش اسمش را به كار ببرند. تحقيقات نشان مي‌دهند به كار بردن اسم براي خطاب كردن اشخاص باعث ميشود اعتبارتان پيش آن شخص تأييد شود.
اگر از آن آدم‌هايي هستيد كه فقط قيافه‌ها يادشان مي‌ماند و موقع به خاطر آوردن اسامي ريپ مي‌زنند، بد نيست كمي تمرين حافظه كنيد تا اين نقيصه برطرف شود. اگر دفعه‌ي اولي است كه با كسي ملاقات مي‌كنيد و پس از معرفي اسمش را درست نشنيديد يا همان لحظه فراموش‌تان شد، خجالت نكشيد. ارزشش را دارد كه براي بار دوم اسمش را بپرسيد.
آدم‌هاي حال‌بِده‌اي هستندخوش سر و زبان‌ها جايي نمي‌خوابند كه زيرش آب بدهد. آنها مي‌دانند چطور و كِي سر موضع‌شان سفت و سخت باقي بمانند و در عين حال چه موقعي و چطور آسان بگيرند. اگر همه چيز را دست خودتان بگيريد كه باعث خوشحالي بقيه نمي‌شود. چيزهاي خوب بايد دست بچرخد تا همه احساس خوشحالي كنند. آدم خوش سر و زبان اين كار را مي‌كند چون مي‌داند كه در دراز مدت باعث ميشود احترام آدم‌ها را به دست بياورد؛ هر چه باشد موفق بودن بهتر از «درست بودن» است.
لبخند مي‌زنند
آدم‌ها به طور طبيعي (و البته ناخواسته) زبان بدن آدمي كه باهاش صحبت مي‌كنند را آينه مي‌كنند. اگر مي‌خواهيد ديگران شما را باور كنند و دوست‌تان داشته باشند، موقعي كه باهاشان صحبت مي‌كنيد لبخند بزنيد تا آنها هم بي‌اختيار لطف شما را جبران كرده و لبخندي به شما برگردانند. آدم‌هاي خوش سر و زبان را زياد در حال لبخند زدن مي‌بينيد، چون شور و شوق خاصي براي محقق شدن ايده‌هايشان در سر دارند و اين خوشحالي‌شان واگيردار است.
ويرايشگر زندگي را به دوستان خود معرفي كنيد:
آدرس ما :
www.telegram.me/karafarin_iran